[για το Σωσίβιο]
Πρώτο ποιητικό βιβλίο στα 42 του χρόνια, αφού πρώτα έχει δείξει δείγμα γραφής σε περιοδικά, ενώ παράλληλα έχει καταθέσει εικαστικές προτάσεις. Αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας, οι ισχυρές κι άλλες που ακολούθησαν το παιδί που ήταν κάποτε, ανασταίνονται με τον καταλύτη έρωτα. Μάτια ορθάνοιχτα, όχι για το παρελθόν μόνο, αλλά και για το παρόν, το σημερινό, το ζωντανό και θάλλον. Νοσταλγική ενατένιση, με τους αγγέλους σε διαρκή επίκληση, γιατί το άηχο μετά αήχου θρόισμα των πτερών τους είναι η συντροφιά σ' έναν κόσμο μοναξιάς, και αποξένωσης.
